Pomiń. Nic ważnego. Brak humoru.

 Jestem zmęczona.. Mam po prostu czasem dość.. Mam często takie dni, że robi mi się tak źle, że mam ochote się wypłakać.  Nic się nie układa i w tym jest problem. Ostatnio słyszałam, że nie mam życia, że tak naprawdę nic nie robię i odizolowuję się od innych. Może i tak serio jest. Szczerze to czasami wolę porozmawiać z osobami , które mieszkają dziesiątki czy nawet setki kilometów ode mnie, niż z kimś kogo widze na codzień. Tak po prostu jest łatwiej, łatwiej jest powiedzieć lub wyżalić się osobie,  którą nawet nigdy nie widzieliśmy się na oczy. Łatwiej jest powiedzieć tej osobie co ci leży na sercu i z czym masz problem, czasem nawet zdarza sie tak, że osoba, którą nigdy nie widziałeś na żywo, bardziej cię wysłucha lub doradzi niż twoji przyjaciele..  Może po prostu samotnie się czuje, mimo tego, że mam wielu przyjaciół i dobrych znajomych którzy ciągle są przy mnie. Czasami jest tak, że budzę sie i czuję, że to będzie cudowny dzień.. Ale są dni, kiedy leżąc w łóżku potrafię sie rozpłakać. Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Zawsze ja muszę wszystkich pocieszać. Pojebało was. Wszystkich po kolei. Ja nie ukazuje tego co czuje, może po prostu nie lubię, dusze to w sobie. Udaje, że jest mi dobrze, ale w śroku jest całkowicie inaczej....